Funkcje w Python
Funkcje w Pythonie pozwalają grupować kod w bloki, które można wielokrotnie wywoływać. Są podstawą modularnego i czytelnego programowania.
1. Definicja funkcji
- Funkcję definiuje się za pomocą słowa kluczowego
def. - Składnia:
Przykład:
2. Argumenty funkcji
2.1. Argumenty pozycyjne
- Kolejność wywołania ma znaczenie:
2.2. Argumenty nazwane (keyword arguments)
- Można przekazywać wartości jawnie po nazwie:
2.3. Argumenty domyślne
- Ustawiają wartość domyślną, jeśli nie podano argumentu:
2.4. Argumenty zmiennej długości
*args– nieuporządkowane argumenty pozycyjne (tuple)**kwargs– argumenty nazwane (dict)
3. Zwracanie wartości
- Funkcja może zwracać wartość za pomocą
return. - Jeśli nie zwróci wartości, zwraca
None.
4. Funkcje anonimowe (lambda)
- Funkcje jednowierszowe bez nazwy:
5. Funkcje wbudowane jako argumenty
- Python pozwala przekazywać funkcje jako argumenty innych funkcji.
6. Rekurencja
- Funkcja może wywoływać samą siebie:
- Należy pamiętać o warunku końcowym, aby uniknąć nieskończonej rekursji.
7. Dekoratory
- Funkcje, które modyfikują działanie innych funkcji:
- Wynik:
Przed wywołaniem funkcji
Cześć!
Po wywołaniu funkcji
8. Funkcje zagnieżdżone
- Funkcje mogą być definiowane w innych funkcjach:
9. Dobre praktyki
- Funkcje powinny być krótkie i realizować jedno zadanie.
- Stosuj czytelne nazwy funkcji i argumentów.
- Dodawaj docstring z opisem funkcji.
- Używaj
*argsi**kwargstylko wtedy, gdy jest to potrzebne. - Unikaj nadmiernej rekursji dla dużych danych (Python ma limit rekursji).